Kronika Parafialna - Rok 1987
27 квітня заключена остає догода помедже Парафійом а выконавцьом на выконаня сурового стану мекального будинку – плебаніі. Од того рока Парафія реалізує єдночасно два інвестицийны проєкты – церкви і плебаніі.
27 kwietnia zostaje zawarta umowa pomiędzy Parafią a wykonawcą na wykonanie stanu surowego budynku mieszkalnego – plebanii. Od tego czasu Parafia realizuje dwa projekty inwestycyjne – cerkwi i plebanii.
Обхід попри часовни Св.св. Кірила і Мефодия. Фото: Ярослав Сьокало.
Procesja wokół kaplicy Św.św. Cyryla i Metodego. Foto: Jarosław Siokało.
Як каждого рока, май – то приготовліня і празднуваня кєрмешу, одданя чести Просвітителям Славян і Покровителям нашой часовні – Святым Кірилови і Мефодийови. Торжества не забыват николи украсити Його Преосвященство Владыка Адам.
Jak każdego roku, maj – to przygotowania i świętowanie „kiermeszu”, oddanie czci Nauczycielom Słowian i Patronom naszej kaplicy – Świętym Cyrylowi i Metodemu. Uroczystości nie zapomina nigdy uświetnić Jego Ekscelencja Biskup Adam.
Обхід попри часовни. В тлі іщы порожнє місце, на якым онедолга стане плебанія.
Procesja wokół kaplicy Św.św. W tle jeszcze puste miejsce, na którym wkrótce stanie plebania.
...Вырастат ліс рыштувань. ...Wyrasta las rusztowań.
...Здавало ся – же кєд шалюнкы уж выконано, остало „лем” заляти бетоном, тымбарже што спроваджено піддвижник, якій черпаком-кошом лял з грушок готову заправу. Та при величезным тисніню, особливі в нижніх партиях зачали тріщати шалюнкы (в єднім місци, коли вырвало кавальчык дощкы, „стрілило” заправом на парунадцет метрів). Зашла потреба додаткового шрубуваня шалюнків. При тых і інчых комплікациях, хоц зроблено дуже, не повело ся того рока выполнити бетоном цілой пірамідальной нісной конструкциі.
Повело ся зато выбудувати в суровым стані і, хоц лем провізоричні, вкрыти плебанію. Такій поступ робіт можливий был завдякы наятю двох окремых груп выконавців – з єдной страны і щесливому придбаню грошовых фундушів (передовшыткым через дарункы америцкой еміґрациі) – з другой.
...Wydawało się – że jeśli szalunki już wykonano, pozostało „jedynie” zalać betonem, tym bardziej że sprowadzono dźwig, który czerpakiem-koszem lał z gruszek gotową zaprawę. Jednak przy ogromnym ciśnieniu, szczególnie w dolnych partiach zaczęły trzeszczeć szalunki (w jednym miejscu, gdy wyrwało kawałek deski, „strzeliło” zaprawą na kilkanaście metrów). Zaszła potrzeba dodatkowego śrubowania szalunków. Przy tych i innych komplikacjach, chociaż zrobiono wiele, nie udało się tego roku wypełnić betonem całej piramidalnej konstrukcji nośnej.
Udało się za to wybudować w surowym stanie i, chociaż tylko prowizorycznie, pokryć plebanię. Taki postęp robót możliwy był dzięki najęciu dwóch oddzielnych grup wykonawców – z jednej strony i szczęśliwemu zgromadzeniu pieniężnych funduszy (przede wszystkim poprzez dary amerykańskiej emigracji) – z drugiej.